اریک فروم شکست در برقراری روابط صمیمانه با دیگران را باعث خودشیفتگی می داند، و خودشیفته کسی است که بیش از اندازه بر جنبه های مختلف خودش تمرکز می کند. اروین یالوم روان درمانگر وجودی، از خود فرا روی را یک ضرورت در درمان مشکلات وجودی و اختلالات روانی معرفی می کند. آلفرد آدلر روان درمانگر فقید اتریشی، به بیماران افسرده اش توصیه می کرد که اگر از این نسخه پیروی کنند ظرف مدت چهارده روز شفا می یابند و آن اینکه هر روز به خودشان بگویند چطور می توانم، باعث خوشحالی کسی بشوم. به عقیده آدلر، شالوده همه نوع ناسازگاری، علاقه اجتماعی رشد نایافته است، افراد به این علت در زندگی شکست می خورند که بیش از اندازه به خودشان مشغولند و به دیگران اهمیت کمی می دهند.
خیلی ها می گویند چرا باید دیگران را خوشحال کنم؟ دیگران هیچ وقت سعی نکرده اند من را خوشحال کنند. آدلر می گوید شما باید به فکر سلامتی خودتان باشید، بقیه به خاطر اهمیت ندادن به دیگران بعدها به زحمت می افتند و رنج می برند. در اندیشه ی خوشحال کردن دیگران بودن ، ما را از تفکر درباره خودمان باز می دارد، و بزرگترین عامل نگرانی و ترس و اندوه، اندیشیدن درباره خود است.
آلفرد اِدوارد هاوسمَن استاد فقید دانشگاه کمبریج و یکی از برجسته ترین متفکران دوره ی خود بود. در سال ۱۹۳۶ در یک سخنرانی در دانشگاه کمبریج اعلام کرد: بزرگترین حقیقتی که تا به حال ارائه شده و برجسته ترین کشف اخلاقی همه دوران ها، این عبارت عیسی مسیح است: آن کس که زندگی اش را برای خود می یابد، آن را از دست می دهد و آن کس که زندگی اش را به خاطر من (منظور، همنوعان) از دست می دهد آن را باز می یابد.
برچسب‌ها: خوشبختی روان‌شناختی, راز خوشبختی, از خود فرا روی
.: Weblog Themes By Pichak :.
